- бефайз
- [بي فيض]он ки нафъаш ба касе намерасад, бехайру баракат
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
бефайзӣ — [بي فيضي] бехайру бебаракатӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бебаракат — [بي برکه // ب ي برکت] 1. он чи зиёд ва ба қадри кофӣ нест; бебаракат будани чизе беқурб, ҳастаку нестак будани чизе (мас., пули нав, ҳосили имсола ва ғ.) 2. бефайз: дасти бебаракат … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бебаракатӣ — [بي برکتي] 1. фаровон набудан, зуд тамом шудани чизе 2. бефайзӣ; беҳосилӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ